Difference between revisions of "Projects:Collectie van onzekerheden"
| Line 7: | Line 7: | ||
'''Collectie van onzekerheden''' | '''Collectie van onzekerheden''' | ||
| + | |||
''Collecties: Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België + immaterieelerfgoed.be'' | ''Collecties: Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België + immaterieelerfgoed.be'' | ||
Revision as of 10:52, 15 April 2019
Marie Lecrivain werkt met instellingen zoals de Koninklijke Bibliotheek van België rond kunst, design, publiceren en erfgoed. Ze studeerde af aan de Faculteit der Kunsten van de KU Leuven met een MA in Culturele Studies in 2016 en met een Master in Redactionele Vormgeving aan de erg. Haar interesse gaat onder meer uit naar het verband tussen kunst en uitgeverspraktijken, erfgoedcollecties en on-line/on-site onderzoek en tools voor mediatie.
Collectie van onzekerheden
Collecties: Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België + immaterieelerfgoed.be
De Collectie van Onzekerheden is een virtuele collectie die haar oorsprong vindt in openbaar toegankelijke gedigitaliseerde erfgoedcollecties. Dankzij online catalogi en de voortschrijdende digitalisering van verschillende erfgoed-collecties leidt een zoekopdracht ondertussen niet alleen naar wetenschappelijke classificaties en beschrijvingen, maar ook naar de "notities" of "opmerkingen" over een object. Hoe meer de wetenschapper of archivaris een object annoteert en daarbij nuances en details verstrekt over de oorsprong van een object, hoe meer velden metwaarschijnlijke, onopgeloste en mogelijke interpretaties voor ons toegankelijk worden. Objecten die soms bevroren zijn op een bepaalde datum of gereduceerd tot één enkele functie kunnen nu het voorwerp worden van twijfel, en een ander mogelijk of nog niet opgetekend verhaal vertellen. De Collectie van Onzekerheden bestaat daarom uit alle items waarvan de metadata vocabulaire bevat dat onzekere tendensen uitdrukt, bijvoorbeeld omdat woorden als “waarschijnlijk”, “aannemelijk”, “misschien”, “bijna”, “soms”, “onzeker”, enz. er in voorkomen. De Collectie van Onzekerheden zal bestaan uit tien tot een paar duizend artikelen, afhankelijk van de gekozen talen of onzekerheidsniveaus, en de verschillende talen zullen geen identieke resultaten opleveren. Net als de kennis over de objecten, evolueert de collectie mee met de mate waarin onzekerheid wordt erkend als kennismodus in de wetenschappelijke wereld.
