Projects:Zoumana Meïte: Een nieuwe vuurceremonie

A new fire ceremony

Curatorial proposal for a digital catalogue by AAM 00071.1

Let's consider the method of collecting and archiving as a narration. A discursive narration that supports argumentation by relying on the paradigm of the origin/the source (with the correlative rhetoric of authenticity and its tools for identification). This graphic novel, seen as curatorial proposition, understands itself as a rereading of the paradigm on which the organization of the collection of the Art and History Museum is based. It also means a narrative development of a new paradigm which is inspired by digitization technologies. Moulding; data matrix and reproduction.

Actually, this story is the narration of the invention of a curatorial proposal for the objects that are part of the collection of the Art and History Museum. An entity/object of a museum embodies itself digitally to propose its proper version, or let’s say its model, of validation regarding the organisation and the creation of an online museum catalogue. The piece whose identity is indeterminate (‘maybe’), suggests as classifying method a fusion of data relying on the objects of the catalogue as well as on the instruction for the collection.

The arguments put forward in the history of this piece of the collection replace the arguments for indexing the museum’s objects, some of which appear in the Carmentis digital catalogue. Instead of relying on scientific proof - a scientific rationalization of authenticity - the version told by this piece of the museum is based on the assumption that the history of the objects from Carmentis’ point of view is a narrative developed thanks to and through technical and conceptual tools. In other words, the way of caring for the objects of a collection is a manner of reproducing their meaning.

This graphic novel/this proposition/this exposition seeks to suggest a different way of narrating the museum objects. Here our story relies on the version of the piece AAM 00071.1 ‘statue representing maybe the goddess Xochiquetzal or a Tzitzimime’ – might be the protecting goddess for pregnant women, or maybe goddess of worlds destruction. Also it could be what we imagine by contemplating the statue. For sure it is a piece of the museum’s collection. We can perceive its materiality by visiting the museum, but its origin, its identity, its authenticity, the path that connects us to its author is never sure ... the father is never sure.

The project is developed with Martino Morandi. Collection: Art and History Museum (Carmentis)

Une nouvelle cérémonie du feu

Intention curatoriale pour un catalogue numérique, proposée par AAM 00071.1

Considérons la méthode de collection, d’archivage et de conservation comme une narration. Une narration discursive qui étaye ses arguments en s’appuyant sur le paradigme de l’origine/la source [avec son corrolaire rhétorique de l’authenti-cité-fication et les outils d’identification]. Ce roman graphique/Cette proposition curatoriale se veut comme une relecture de ce paradigme sur lequel repose l’organisation de la collection du Musée Art et Histoire. C’est aussi le développement narratif d’un autre paradigme inspirés par la technologie de digitalisation. Le moulage; la matrice de donnée et la reproduction.

Dans les faits, cette histoire est le récit de l’invention d’une proposition curatoriale pour les pièces de la collection du Musée Art et Histoire. Une entité/objet du musée s’incarne digitalement pour proposer sa version ou disons son model de validation quant à l’organisation et la création d’un catalogue numérique du musée. Cette pièce dont l’identification est inderterminée (« peut être ») propose comme méthode de collection une fusion entre les données relatives aux objets et les instructions d’organisation de la collection.

Les arguments avancés dans l’histoire de cette pièce de collection se substituent aux arguments d’indexation des objets du musée dont une partie apparaît dans le catalogue digital Carmentis. Plutôt que de porter sur la preuve scientifique (la rationnalisation scientifique de l’authenticité) la version racontée par cette pièce du musée repose sur le fait d’assumer que l’histoire des objets du point de vue de Carmentis est une narration développée grâce et à travers les outils techniques et conceptuels. Par conséquent ces outils appliquent eux aussi un modelage sémantique de l’histoire des objets. Autrement dit, la manière de prendre en charge les objets d’une collection est une manière de reproduire le sens de ces objets.

Ce roman graphique/Cette proposition/cette exposition vise à raconter une autre histoire des pièces du musée... Ici, notre histoire repose sur la version de la pièce numéro AAM 00071.1 "Statue représentant peut-être la déesse Xochiquetzal ou une Tzitzimime", peut être déesse protectrice des femmes enceintes, peut être déesse destructrice des mondes, peut être ce que nous imaginons en contemplant la statue... Surement une des pièces de la collection du musée. Nous pouvons percevoir la matérialité de la statue en visitant le musée, mais son origine, son identité, son authenticité, le parcours qui nous relie à son auteur n’est jamais sûr... Le père n’est jamais sûr.

Le projet a été developpé avec Martino Morandi. Collection: Musée Art & Histoire (Carmentis)

Een nieuwe vuurceremonie

Curatoriële intentie voor een digitale catalogus, voorgesteld door AAM 00071.1.

Laten we de methode van verzamelen, archiveren en bewaren als een verhaal beschouwen. Een discursief verhaal dat zijn argumentatie ondersteunt door te vertrouwen op het paradigma van de herkomst/de bron [met zijn bijtende retoriek van authentic-city-fication en identificatie-instrumenten]. Dit graphic novel/Curatorial voorstel is bedoeld als een herlezing van het paradigma waarop de organisatie van de collectie van het Museum voor Kunst en Geschiedenis is gebaseerd. Het is ook de ontwikkeling van een verhaal naar aanleiding van ander paradigma geïnspireerd door digitaliseringstechnologie. De gietmal; de datamatrix en de reproductie.

In feite is dit verhaal de vertelling van de uitvinding van een curatoriaal voorstel voor de stukken in de collectie van het Museum voor Kunst en Geschiedenis. Een museale entiteit/object belichaamt zich digitaal om zijn versie of laten we zeggen zijn validatiemodel voor te stellen aan de organisatie en de creatie van een digitale catalogus van het museum. Dit object waarvan de identificatie onbepaald is ("kan zijn") stelt als verzamelmethode een samenvoeging voor van de gegevens die betrekking hebben op de objecten en de instructies voor het organiseren van de verzameling.

De argumenten die in de geschiedenis van dit verzamelobject worden aangevoerd, vervangen de argumenten voor de indexering van de objecten van het museum, waarvan sommige voorkomen in de digitale catalogus Carmentis. In plaats van zich te richten op wetenschappelijk bewijs (de wetenschappelijke rationalisering van de authenticiteit), is de versie van dit museumstuk gebaseerd op de veronderstelling dat de geschiedenis van de objecten vanuit het standpunt van Carmentis een verhaal is dat ontwikkeld is met behulp van technische en conceptuele instrumenten. Daarom passen deze tools ook een semantische modellering toe van de geschiedenis van objecten. Met andere woorden, de manier om met objecten in een collectie om te gaan is een manier om de betekenis van deze objecten te reproduceren.

Deze graphic novel/dit voorstel/deze tentoonstelling wil een ander verhaal vertellen over de werken in het museum.... De onze is gebaseerd op de versie van het onderdeelnummer AAM 00071.1 "Standbeeld dat misschien de godin Xochiquetzal of een Tzitzimime voorstelt", kan een beschermgodin van zwangere vrouwen zijn, kan de godin zijn die de wereld verwoest, kan zijn wat we ons voorstellen als we over het standbeeld nadenken... Zeker één van de stukken in de collectie van het museum. We kunnen de materialiteit van het beeld waarnemen door het museum te bezoeken, maar zijn oorsprong, identiteit, authenticiteit, de weg die ons verbindt met de maker van het beeld is nooit zeker... De vader weet het nooit zeker.

Het project werd ontwikkeld in samenwerking met Martino Morandi. Collectie: Museum Kunst & Geschiedenis (Carmentis)